Over Malawi en Mbamba Village Kande

Malawi is een land in Oost-Afrika dat grenst aan Tanzania, Zambia en Mozambique. Malawi heeft de twijfelachtige eer om bij de vier armste landen van Afrika te horen, waarbij ca 60 procent van de mensen onder de armoedegrens leeft en daarvan ca 14 procent ultra arm is en elke dag honger heeft. Werk is er bijna niet, je kan alleen maar heel erg je best doen om wat te verbouwen en bv wat kooltjes te verkopen.

De werkeloosheid is hoog, er is in dat gebied nauwelijks betaald werk, je moet daar heel erg je best doen om wat te verbouwen of wat kooltjes te verkopen. Het land zelf heeft geen grondstoffen, veel mensen zijn ernstig ziek door Malaria, Aids of hebben een agressief virus wat in het water van het meer voorkomt. Malawi kent grote klimaatpieken, ze kampen met heftige regentijden en daarna extreem droge periodes waardoor de oogst vaak mislukt.

Het dorp Mbamba Village Kande

Het dorp bevat ongeveer 1000 families en leven vooral van hun eten wat ze zelf verbouwen op kleine stukjes land of van hout kooltjes maken en dat proberen te verkopen langs de kant van de weg.. De meeste mensen zijn verzwakt door het eenzijdige voedsel. Laat staan dat ze geld hebben voor onderhoud aan hun huisjes, inboedel is er vaak niet, bij de armsten slapen de baby's en ouderen gewoon op het zand onder een jute zak of onder gescheurde dekens. Een bankrekening heeft werkelijk niemand ze hebben geen of bijna geen geld! En toch om aan te geven hoe sociaal de mensen hier zijn en delen ze veel in hun eigen gemeenschap. Sterker nog de dorpsoudsten en medicijnman/dokter inventariseren in de kleine omliggende dorpjes ook nog mensen met de hoogste nood en vinden dat daar ook een deel van de giften naar toe moet.  Dus in zulke slechte omstandigheden ook nog denken aan de mensen om hun heen!! (kunnen wij dat nog hier in Nederland?)

Hoe mooi is het om dan te weten dat 100% van je gift daar terecht komt!

Zie hier onder de casaveplant en wortel waar ze zowel de wortel, steel als bladeren eten. ze maken er ook een soort pannekoek van.

Dit is het makkelijkste (minst moeilijke) product om hier te laten groeien. Er zijn gezinnen die dit drie keer per dag eten.

En daardoor erg weinig voedingsstoffen binnen krijgen.

Op sommige plekken proberen ze zoete aardappel te verbouwen. Op beperkte schaal proberen ze rijst te verbouwen aan de rand van het  meer.

We kopen de zeep, wasmiddel en suiker ook in de (kleine) winkels in de buurt zodat ook hier de kleine middenstand kan meeprofiteren